دوستی با کفار از منظر قرآن
خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم میفرماید:" لا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکافِرینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنینَ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ فَلَیْسَ مِنَ اللَّهِ فی شَیْء" 1 یعنی: مؤمنان نباید کافران را به جاى اهل ایمان، سرپرست و دوست بگیرند؛ و هر کس چنین کند در هیچ پیوند و رابطهاى با خدا نیست. مرحوم علامه طباطبایی قدس الله سره در تفسیر این آیه شریفه می فرماید که: « کلمه اولیا جمع کلمه" ولى" است، که از ماده ولایت است، و ولایت در اصل به معناى مالکیت تدبیر امر است، مثلا ولى صغیر یا مجنون یا سفیه، کسى است که مالک تدبیر امور و اموال آنان باشد، که خود آنان مالک اموال خویشند، ولى تدبیر امر اموالشان به دست ولیشان است.
درباره این سایت